Euskal kostaldera indartsu ari da sartzen itsasoa azken orduotan.
Honako argazkia eta bideoa gaur goizean hartutakoak dira, Zarauzko malekoian.
Gai honi buruzko loturak:
· Kalte handiak eragin ditu itsaso zakarrak euskal kostaldean (argazki eta bideo bilduma: Argia, 2014-01-07).
Zarautzen, eskolaumeei ere ez zaizkie hain arrotzak azalpenik ez duten gertaerak, arima erratuak, eta gauaren erdian entzuten diren hotsak. Belaunaldiz belaunaldi igaro da nonbait Narros jauregiko Gela Urdinaren istorioa, eta Zarauzko haurrek lehenago edo geroago entzuten dute enbata basati baten ondorioz naufragatu, hondartzara zaurituta heldu eta Gela Urdinean hil zen hugonoteari gertatutakoa.
Diotenez, 1572an naufrago bat heldu zen Zarauzko hondartzara. Narros jauregiko markesek jaso zuten, eta Gela Urdinera eraman, bertan osa zedin. Naufragoa hugonotea zen.
“Parisen San Bartolome gauez katolikoek antolatu sarraskitik ihes, La Rochelako portura heldu nintzen. Han hartu ninduten galeoi ingeles batean. Pozik etxera nindoalako, lehertu zen, baina, ekaitza, honaino ekarri nauena”, Anjel Lertxundiren hitzetan.
Zaindu eta osatu nahi izan zuten arren, hugonotearen osasunak okerrera egin zuen, eta apaiz baten azken sakramentuak hartzeari uko eginda hil zen, zaintzaileei biraoka, pozoitu egin zutelakoan. Ordudanik, Gela Urdina sorginduta dagoela eta abuztuaren 23ko gauean, Parisko sarraskiaren urteurrenean, hugonotearen espiritua aieneka entzuten dela esaten da, gela urdinean zintzilik dauden koadroetan bizitza hartuta.
Enbata hura eta gertaera haiek 1572koak dira, baina XX. mendean sona izan zuten, Luis Coloma idazle eta jesulagun espainiarrak Gela Urdinean berari gertatutakoa liburu batean kontatu zuenean, misterioa, azalpenik gabeko hotsak, mamuak eta beste alderako ateak gehituz Narrosen historiari.
Azalpenik ez duten gertaerak ikertzen dituen Grupo Hepta taldeak 1990ean Gela Urdinari buruzko erreportajea egiteko baimena lortu zuen. 17 minutuko bideoan, Gela Urdineko gertaerak, bertako koadroa, han hil zen hugonotearen historia, eta harrezkero Gela Urdinean gertatzen diren azalpenik gabeko kontuak biltzen ditu erreportajeak, zarauztar askorentzat zein gainerakoentzat segur aski ezezagunak izango diren Narros jauregiaren barrualdeko irudiak eskaintzeaz gain.
Hau da Grupo Hepta taldeak egindako bideoa:
EL MISTERIO DEL CUARTO AZUL
Eskubide guztiak: Hepta taldea.
Gidoia: Sol Blanco-Soler.
http://www.grupohepta.com/videoteca
Gidoiaren testu gehiena, Milenarios foroko sarrera honetan irakur daiteke, gazteleraz:
· El Palacio de Narros (Zarauz)
[Milenarios, foro no oficial de Cuarto Milenio y Milenio 3].
Bideo horretako informazio guztia, Luis Coloma idazle, kazetari eta jesulagun espainiarrak argitaratu zuen El salón azul narraziotik ateratakoa da.
· Luis Coloma: El salón azul. Una historia maravillosa (in Nuevas lecturas, 1912). Liburu osoa doan eskuratu daiteke, PDF, epub eta beste hainbat formatutan, hemen klik eginda.
· El salón azul narrazioa, sarean bertan ere irakur daiteke, Nuevas lecturas liburuaren faksimilean, hemen edo beheko irudian klik eginda. 121-163 orrialdeak dira El salón azul narrazioari dagozkionak.
XX. mende hasierako Zarautz ezagutzeko ere harribitxia da Colomaren begirada klasiko bezain atzerakoia. Lehen parrafoa irakurri besterik ez dago:
Segur aski Colomaren testua izango zuen esku artean Anjen Lertxundik ere Tresak eta kordelak (Zarauzko Udala, 1993) liburuan Gela Urdinaren istorioa idatzi zuenean, Ai ene, ai ene! atalean.
Anduk, dena dela, hugonotearen heriotzari buruzko bestelako bertsioa ematen du, Colomak ez bezala, honek eta honen narrazioan asaldatuta ageri diren ehunka zarauztarrek duten sinesmena itsukeriatzat joz: “Jauregiko nagusia asko leitua eta gehiago ibilia zenez, ondo zekien itsasoaren kontra aritzea bezain alferrikakoa izaten dela batzutan, ezer ulertu nahi ez dutenen itsumenaren kontra altxatzea”.
Narrosko Gela Urdinaren istorioa, niretzat, aurten arte, beste klasiko bat gehiago izan da, misterioari eta ezkutuko kontuei zabaldutako ate ilunen artean.
Aurtengo udan, ordea, Zarauzko beste bi udal ordezkarirekin batera Narros lasai ikusteko aukera izan dut, Udalarekin hainbat konturi buruz hitz egiteko, Narroseko markesaren oinordekoek eta jauregiaren gaur egungo jabeak direnek gonbidatuta.
Saloi, korridore eta gelaz gelako bisitan, Luis Colomaren zein bateko eta besteko errege edo erreginen logelak izandakoak erakutsi zizkiguten. Baita Gela Urdina ere.
Bertako koadro ezagunari argazkia ateratzeko baimena eskatu nien jabeei, azalpenik ez duten gertaeren, kontu paranormalen eta antzekoen oso zalea naizela esanez. Argazkia ateratzen uzteaz gain, gela hartan eta aldamenekoan beraiei eta beraien senideei gertatutakoak kontatzen hasi zitzaizkigun, niri zein beste udal ordezkariei ileak lazteraino. Bide batez, gela hartan betidanik egon omen den eta gaur egun irauten duen intzentsu usainari buruzko azalpenik ez zuten.
Azalpenik ez duten bezala, Google Maps zerbitzua erabiliz Zarautz eta Narros jauregia aurkitu, eta bertako atarian eta lorategian nolatan ageri diren katu begi horiek eta Eyes wide shut filmeko dantza ezkuturakoa dirudien maskara veneziarra…
POST SCRIPTUM:
Gaztea irratiko Akabo Bakea! irratsaioa gidatzen duten Amaia Artetxe eta Xabier Bolunburu misterioak inguratzen dituen kontuen zaleak direnez, 2012-10-24ko irratsaioan gai honi buruz aritu ziren.
GAI HONEKIN ZERIKUSIA DUTEN ESTEKAK:
· Akabo Bakea! irratsaioa: Narros jauregiaren inguruan aritu zaigu Gari Berasaluze (Gaztea, 2012-10-24. Audioa entzungai).
· Palacio de Narros (wikipedia, gazteleraz).
Larunbata zen 1983ko urriaren 15a. GALek Joxean Lasa eta Joxi Zabala gazte tolosarrak bahitu zituen eguna. Hogei urte zituzten.
Ez naiz hasiko gerra zikinaren atal ankerrenetakoari buruzkoak kontatzen.
Hemen ederki ageri da guztia, labur eta zehatz:
· Lasa eta Zabalaren hilketa (euskarazko wikipedia).
Bahitu, basatiki torturatu, hil eta kare bizian desagerrarazi zituzten.
Oraindik haurrak ginen 1983 hartan, gertatzen ari zenaz ohartzeko.
Gerora irakurri eta ezagutu genituen GALi buruzkoak.
Gurea, bi gazteen hezurrak kare bizian aurkitu, identifikatu eta Euskal Herrira ekarri zituzten sasoiko belaunaldia da. Ertzaintza hilerrian senideei egurra banatzen ikusi zuenekoa, Madrildik heldutako aginduek horrela eskatzen zutelako. Ordurako, buruz genekien hiztegiak zekarren definizioa:
“Cipayo: dícese del soldado nativo al servicio del ejercito invasor”.
Argiago, ezin.
Belaunaldi oso batek betiko gogoratuko dituen egunak izan ziren haiek. Espainiako Polizia Autonomikoa, harrezkero, badakigu zertarako den. Egun haiek, Unai Iturriaga bertsolariak idatzi zuen bezala, “hiru probintzietako poliziaren historia beltzeko irudirik lotsamangarrienak” utzi zituzten, agian. “Eta badago non aukeratu”.
· Bi gazteen hezurkinak Tolosara iritsi zirenean, 1995eko ekainaren 21ean, Espainiako Polizia Autonomikoak, Atutxaren eta PNVren aginduetara, egurra banatu zuen hilerrian. Zipaioak zakur amorratuen gisara oldartu zitzaizkien Lasa eta Zabalaren senideei, hilkutxak sorbaldan hartuta zituzten arren.
· Lehenago, Espainiako Polizia ere antzera aritu zen Hondarribiko aireportuan, bi gazteen hezurrak Alacantetik hegazkinez ekarri zituztenean. Hezurkinen bila joandako senideak, lagunak eta parlamentariak jipoitu zituzten, eta hilkutxak bahitu kolore ezberdineko zakurrek. Hondarribiko aireportuko eta Tolosako hilerriko irudiak ageri dira bideo honetan, 04:01 minututik aurrera.
· Hurrengo egunean, Hondarribian eta Tolosan gertatutakoa salatzeko eta Lasa eta Zabala omentzeko bildutakoen aurka egin zuen Ertzaintzak Donostian, eta 58 urteko Rosa Zarra zauritu eta hil zuen gomazko pilota batekin, aurten Iñigo Cabacas bezala. Gomazko pilotakada jaso eta zortzi egunera hil zen emakume donostiarra, zauriak barrua lehertuta.
· Hiru urte geroago, 2008an, Espainiako Polizia Autonomikoak berriro egurra banatu zuen Tolosan, Lasa eta Zabala omentzeko ekitaldia eragotziz eta GALek basatiki hildako bi gazteen senideak kolpatuz eta atxilotuz.
Gertaera haiek herri honen memorian iltzatuta geratu dira. Bai GALen bahiketa, tortura eta hilketa lazgarria, eta baita Espainiako Polizia Nazionalak eta Espainiako Polizia Autonomikoak Hondarribian eta Tolosan egindakoa ere.
Kulturan ere izan dute isla gertaera haiek.
· Musikan, horren lekuko da Deabruak Teilatuetan taldearen Bi itzal abestia.
· Abesti hura argitaratu eta hilabete batzuetara, 1996an, Harkaitz Canok, Iñigo Iruretagoienak eta hirurok Bi itzal, sua eta odola hitzaren intifadetan ikuskizuna estreinatu genuen Oreretan, eta gerora hainbat herritan eskaini genuen. Hondarribiko aireportuko eta Tolosako hilerriko gertaerekin batera, euskal gatazkak sortutako zurrunbiloari begira jarri ginen hiru lagunok, musikarekin, irudiekin eta indarkeriari buruz hausnartzeko moduko testuekin.
· Literaturan, egun haien lekuko da Jon Benitok Bulkada (Susa, 2010) liburuan argitaratutako Durduzatu ninduten lau egun poema, gertaera haiek belaunaldi oso batean suposatu zutena eta zipaioen amorruak hamarkada hartan elikatu zuen euskal gazteria ulertzeko.
DURDUZATU NINDUTEN LAU EGUN
1
Hamahiru urte nituen
bi gorpu-hezurren
aurkikuntzaren berri eman zutenean.
Foya de Coves, Busot, Alacant.
1995eko martxoa. Kare bizia.
Informe toxikologikoaren arabera
Lasa eta Zabala izan zitezkeen.
Ez nituen ezagutzen eta hala ere
ezin askatuzko zerk lotzen ninduen eurekin?
2
Beste herri batean beste garai batean jaio izan banintz
zer zentzu ote luke Kortaturen kantuan abesten genuen
estoy metido en una causa perdida hark?
1995eko apirila. Lehergailu bat
eskuetan zerabilela hil zen
Eduardo Lopez polizia
Guardia Zibilaren Endarlatsako kuartel zaharrean.
Egunkariko argazkian
zulo bat ageri zen horman.
3
Maiatzean egin nituen hamalau
urrutiko intxaurrak ez ziren lau.
Madrilgo Carmen kalea. 1995eko ekaina.
60 kilo amosal eta samin hotsa.
Ehun metro harago, Callao plazan,
Jesus Rebollo udaltzaina hil zen
eztandak jaurtitako burdina puskak jota.
Ezagutzen nituen askatasunaren esanahi guztiak?
Non zegoen beste
aldean jartzen ninduen marra?
4
Izan naiteke libre bestearen aurka?
Zer dio amorruaz justiziak?
Udaberriaren azkeneko izkina hautsia.
Hondarribiko aireportua.
Joxean Lasa eta Joxi Zabalaren
senideen kontra oldartu zen Ertzaintza.
Manifestazioa deitu zuten biharamunerako.
Zerbait gertatzen zen hor kanpoan
eta erantzunen bila ari zitzaizkidan galderak.
Denbora luzez iraungo zidan
sukar baten lehen beroak ziren.
· Harkaitz Canok, iaz, Lasa eta Zabala izan zitezkeen bi gazteren istorioaren inguruan mamitu zuen Twist (Susa, 2011) nobela. “Joxean Lasa eta Joxi Zabalaren antzera, bahitu, torturatu, hil eta desagerrarazi egin zituzten Xabier Soto eta Kepa Zeberio, artean oso gazte zirela, 80ko hamarkadan”.
· Unai Elorriagak ere Hondarribiko aireportuko eta Tolosako hilerriko gertaerek belaunaldi oso baten memoria kolektiboan utzi duten arrastoari buruzko gogoeta idatzi zuen Twist and shout zutabean (Unai Iturriaga, Berria, 2012-01-11).
Joxi eta Joxean: zer gehiago esan dezakegu, dena esanda dagoenean.
Bi itzal, gure bihotzetan…
Ez dugu ahaztu.
Gogoan zaituztegu.
Otsailaren 14an Espainiako Polizia Autonomikoak Zarautzen porrazoka besoa hautsi zidanean salaketa jarri nuen, eta ordudanik bidea egiten ari da auzia: salaketa, deklarazioak, auzitegiko medikua… eta gaur epailearen aurrean nuen lehen hitzordua, Azpeitiko epaitegian.
Atarian, beste hiru zarauztar aurkitu ditut. Zehazki, martxoaren 29an, greba orokorra deitu zutenean hainbat euskal sindikatuk eta dozenaka eta dozenaka elkarte eta eragilek, Ertzaintzak hiru lagun identifikatu zituen Zarauzko malekoian, informazioa banatzen ari zirenean. Hirurak atzo eta gaur deitu dituzte deklaratzera Azpeitiko epaitegira, eta horren aurrean LAB sindikatuak elkarretaratzea deitu du auzitegiaren aurrean, Greba eskubideari erasorik ez! Auzipetuekin elkartasuna lelopean.
LAB sindikatuaren deialdiarekin bat egin dute ekainaren 15az geroztik greba mugagabean dauden Corrugados Azpeitia lantegiko dozenaka langilek, eta 12:00etatik 12:30era ehun lagun inguru elkartu da auzitegiaren atarian, hiru zarauztarrei elkartasuna adieraziz eta datorren asteko greba orokorrerako deialdia nabarmenduz.
Aspaldi oharrarazi zigun Joseba Sarrionandiak Mundua begiratzeko leihoak poema hartan. Gazteenek akaso Berri Txarrak taldearen doinupean ezagutu dituzten hitzetan:
“Ez ezazue leihotik begiratu.
Ez ikusi ortzean hegats arraunka doan basahate ubea.
Letra hori ez dago gure alfabetoan”.
Ez ezazue leihotik so egin. Leihoak gillotinak dira. Kanpora begiratuz gero
burua gal dezakezue. Ez leihotik so egin. Kanpoan ez dago ezer. Ez ezazue leihotik begiratu.
Hori bera da grisik maite ez dutenek, dena zuria ala beltza ikusarazi nahi digutenek, esan digutena azken hilabeteotan Barrura begiratzeko leihoak filmari buruz. Ez ezazue leihotik begiratu. Zertarako begiratu basahateei. Ez. Letra horiek ez daude gure alfabetoan. Ez dute lekurik. Zentsoreak horregatik ahalegindu ziren, atzo bertan, filmaren estreinaldia oztopatzen, debekatzen. Lehenago, antzera aritu ziren zenbait udal filma diruz laguntzekoak zirela jakin zutenean. Herritarren borondatezko ekarpenarekin ezin izan zuten, ordea. Filma Donostiako Zinemalditik kanpo uztea lortu zuten gero, baina atzo argi geratu zen moduan, ez zen kalitatearekin lotutako irizpideengatik izan, irizpide eta presio politikoengatik baizik, nabarmen.
Bost istorio ikusi genituen atzo film bakarrean, eta hunkituta itzuli ginen etxera, gure minaren geografia zein zabala eta arrotza den ohartuta. Bost istorio. Bost taupada. Gaur egun ziega hotz eta urrunetan gatibu dituzten 639 euskal presoetatik bost dira barrura begiratzeko leiho hauetatik ikus daitezkeenak. Bakoitza film labur ederra da, baina bostak elkarrekin ikusteak zirrara sortzen du. Irati Tobarri buruzko lehen adabakitik ohartzen da ikuslea hurrengo lau istorioetan aurkituko duenaz. Kaleko argazkien, errepresioaren datuak erakusten dituzten zenbakien, edo egunkarietako titularren atzean bizitza bat dago, bere historiarekin, bere drama humano guztiarekin, bere duintasunarekin, maitasunarekin, egun urdin eta gau ilunekin. Sorterriko kopla pertsonalizatua da bakoitza.
Ez naiz kritikoa. Ez dut askorik ulertzen zinemaz, teknikaz, erritmoaz, gidoiaz. Baina barrura begiratzeko bost leiho hauek beharrezkoak genituen. Beharrezkoak, horrelako beste ehunka eta ehunka ditugula ohartzeko. Josu Martinez zuzendariak atzo Victoria Eugenia antzokian esan zuen bezala, leihoek, beti, leihoen beste aldera begiratzeko balio dutela erakusteko. Leihoen bestaldean dagoena ikusteko. Kanpoan mundu bat baitago. Barruan bizitza bat. Begiratzea eta ikustea merezi duena, beti.
Are gehiago, noski, egungo egoera politikoan. Atzo gauean adiskide bati irakurri nion moduan, film honek “sekulako ekarpena egiten dio gaur egungo une politikoari, ezkutatuta daukaten errealitatearen zatia erakusten duelako”.
Irati Tobar, Jon Ugarte, Gotzone Lopez Luzuriaga, Jexuxmari Zalakain eta Mikel Albisu erakutsi dizkigute leiho hauetan.
Eta Josu Martinez, Txaber Larreategi, Mireia Gabilondo, Enara Goikoetxea eta Eneko Olasagastik, hemen eta orain, sortzaile batek herri honi egin diezaiokeen ekarpenik handiena egin diote: bakoitzak dakienetik, sormenetik, taupada guztien samurtasuna erakutsi, leihoak zarratuta nahi dituztenek ere ikusteko eta entzuteko moduan. Barrura begiratzeko leiho hauek bai, gillotinak dira, grisik gabe eraiki eta kontatu izan duten errealitatearentzat.
Zorionak bost zuzendariei, eta film hau egitea ahalbideratu duzuen guztioi. Biba zuek!
Astelehen handia da gaurkoa ehunka eta ehunka lagunentzat Zarautzen. Hiru eguneko festa giroaren ondoren, atzo amaitu ziren Azken Portuko jaiak, herri bazkariaren, kalejiraren, bertso saioaren eta azken parrandaren ostean. Hemen bildutakoak zenbait irudi soilik dira. Ez onenak, noski. Horiek, filmatzea komeni ez delako edo erakutsi ezin direlako, bakoitzak bere oroitzapenen disko gogorrean gordeko ditu.
Hainbat ekitaldi falta da irudi hauetan. Izan ere, lo apur bat ere egin behar da tarteka, eta ezin da guztietan egon. Zer egingo diogu: denok ez gara Ituarte bezalakoak, hiru egunez etxera sartu gabe irauteko gai…
Aurten ere gure plazan gauero eguzki betea izan da, dena bideratzeko lanean aritu diren komisioko gazteei eta hiru egunez duten onena eman duten auzokideei eta bisitariei esker. Biba zuek!
ABUZTUAK 10, OSTIRALA:
· Jaien hasiera iragartzeko txupinazoa eta Patxi Iruretagoienari omenaldia, bere heriotzaren lehen urteurrenean.
· Kontzertu batetik besterako tartean, txosna gunean, Iosu Uribetxeberria euskal presoaren egoera salatzeko ekimena.
ABUZTUAK 11, LARUNBATA:
· Apar festaren hasiera, txosnetan, 03:45ak aldera.
·
ABUZTUAK 12, IGANDEA:
· Herri bazkaria, 650 lagun ingururekin. Aurten aske utzi dituzten Jose Mari Perez Diaz Txuri eta Haritz Gartxotenea Xaporra euskal preso ohiei omenaldi apala egin zitzaien.
· Herri bazkariaren ondoren, kalejira auzoko kaleetan barrena. Aurten, Azken Portuko txarangaren lekua hartu dute Zarauzko Musika Bandako hainbat lagunek, festa giroari eusteko ahaleginean. Patxi Iruretagoiena kalea inauguratu ondorengo irudiak dira honakoak.
· Bertso saioa: Uxue Alberdik, Maialen Lujanbiok, Sustrai Colinak, Julio Sotok, Beñat Gaztelumendik eta Hodei Iruretagoienak, leporaino bete zuten aurten ere Azken Portuko plaza. Azken parrandari ekin aurreko saioa izan zen.
Galiziako Eguna da gaur Zarautzen.
Hau da aste honetan Carballeira elkartearekin gaurko festa aurkezteko egindako agerraldia, eta bertan Zarauzko Udalaren izenean nabarmendutakoa. Beste behin ere, bi herriren eta bi kulturen arteko besarkada izango da gaurko eguna.
Boa tarde.
Hoxe, lembramos que Galicia é unha parte de Zarautz.
E Zarautz é unha pequena parte de Galicia.
En Zarautz viven centos de galegos, que unha vez viñeron a esta terra en busca de pan e traballo. Expandiron as súas raíces aquí, e aquí creceron as xeracións que levan no corazón esa Galicia que deixaron os seus antepasados.
Mais, non esquecen o seu pasado, nen a su sua terra. Todos os anos, nesta época, cando chega xullo, a Sociedade Recreativa Carballeira lo recorda, e organiza o Día de Galicia na pradera de San Pelaio. E unha festa que é un lugar de encontro para toda a comunidade galega do País Vasco, e de todos e todas aqueles e aquelas que queren compartir a festa coa comunidade galega.
Apreciado por os esforzos feitos por Carballeira pra non esquecer as súas raíces, o folclore e gastronomía, este ano, o Concello de Zarautz, e o Departamento de Cultura, han querido colaborar neste evento, coa programación de tres películas do novo cinema galego o do cine contemporaneo galego: Doentes, A tropa de trapo onde sempre brilla o sol, e Dezaoito comidas.
68. Hondartzako Futbol Txapelketaren finalak jokatu dira gaur Zarautzen. Ikasturtean zehar maila guztietan hainbat taldek hartzen dute parte plaieroetan, eta finalen eguna egun handia izaten da zarauztarrentzat. Azken batean, seme-alabak, bikoteak, koadrilakoak, bilobak, gelakideak, lagunak, ilobak, osabak, ikaskideak… denek dute finalera heldu den ezagunen bat, eta kirola eta festa giroa uztartzen dira gaurko egunez.
Begira bestela alebin mutilen finalaren amaiera. Penaltika amaitu da Sallekoren eta Baloi Lapurren arteko partida.
Alebin nesketan, eta gaurko lehen gola sartu duten arren, Palomitak taldeak azkenenean ezin izan dio Orokietari irabazi, baina amaieran kiroltasunez zoriondu dituzte aurkariak, eta gustura jaso dute txapeldunordeei zegokien saria ere. Aupa neskak!
Neskak aipatuta, ezin gaurko sari banaketaz ahaztu. Izan ere, lotsagarria izan da Zarauzko Kirol Elkarteak parekidetasuna nola ahaztu duen. 23 lagun zeuden sariak banatzen, eta horietatik 4 bakarrik ziren emakumeak: Zarauzko Udal Gobernuko hiru zinegotzi (Eider Illarramendi, Karmele Alberdi eta Alizia Osa), eta Gipuzkoako Foru Aldundiko Kultura zuzendari Garazi Lopez Etxezarreta. Zarauzko Udal Gobernuak eta Gipuzkoako Foru Aldundiak sari banaketara bidali duen ordezkaritzan emakumerik ez balego, 23 lagunetatik guztiak gizonezkoak izango lirateke. Hurrengoan Zarauzko Kirol Elkarteak kontuan hartu beharreko eta ezinbestean zuzendu beharreko hanka-sartze larria da.
Gainerakoan, zorionak ikasturtean zehar plaieroetan aritu zareten guztioi, antolatzaileei, finalera heldu zaretenoi eta, batez ere, gaur finalak irabazi dituzuenoi. Aupa zuek!
Pasa den ostiralean sare sozialetan zabaldutako bi bideo eta argazki bat, hemen ere gera daitezen.
· Lehen harrera, Azken Portun, amaren etxe atarian. Egundokoa.
· Iluntzean, berriz, herritarrena, Zarautzen, Musika Plazan.
Bi argazki hauen artean 25 urte daude, eta duintasuna, gainezka. Ongi etorri, Txuri! Maite zaitugu!
Errauste plantek osasunean duten eragina eta, batez ere, errauste planten atzean dauden interes ekonomiko zikinak agerian uzten dituen dokumentala da honakoa. 3 Mugak Batera plataformak aurkeztu zuen iaz, eta dagoeneko sarean ikusgai dago. Hondakinen bilketaren inguruan zenbait alderdi egiten ari diren demagogia merkearen sasoian, herriz herri zabaldu eta erakutsi beharko litzatekeen dokumentala da.
· Sinopsia: Olaztiko Cementos Portland Valderribas enpresak hondakinak erraustu nahi ditu, eta horrek alarmak piztu ditu Sakana, Goierri, Ameskoa, Lizarraldea eta Arabako Lautadan. Hainbat adituri egindako elkarrizketen bidez, dokumental honetan aktibitate honek pertsonen osasunarengan eta ingurunean duen eragina azaltzen da eta negozio zikin honen barnean murgiltzen da.
· Iraupena: 47 minutu.
· Iturria: hitzondobideoak
Incinerando el futuro from hitzondobideoak on Vimeo.
kalaportu, itsasontzi gorri bat... 